Internet Explorer 6 pojawił się w 2001 roku, a Internet Explorer 11 w 2012. Można powiedzieć, że te dwie wersje wyznaczają pewne granice, tj. są wersjami, przy których przeglądarka osiągnęła odpowiednio szczyt swojej popularności i dokonała swego żywota (wiem oczywiście, że były późniejsze uaktualnienia, niemniej jednak w dużej mierze i praktyce było to już tylko pudrowanie i łatanie trupa).

Dzisiaj mamy 2021, i „sensacyjne” doniesienia o tym, że już za jakiś (w niektórych przypadkach do 2029) Microsoft porzuci ten projekt, pozostawiając jedynie przeglądarkę opartą o engine firm trzecich. Pomyślmy, co tak naprawdę to oznacza.

Wielu z nas pewnie słyszało o tym, jak firma Apple dokonała „rewolucji”. Rewolucja tak naprawdę okazała się ewolucją i sprytnym połączeniem kilku elementów (ale się udała), a ja postaram się ją przedstawić „na chłopski rozum”.

Panie i panowie, dziewczęta i chłopcy, ladies and gentlemen, dzisiaj czas na ogólny przegląd tego, co mogło się zużyć w ostatnich latach w sprzęcie IT (samoistnie lub z niewielką pomocą).

To jest doprawdy news (miś?) na miarę współczesnych czasów, i stereotypowi klienci Media Expert czy innego elektromarketu powinni już biec do swoich ulubionych świątyń konsumpcjonizmu i zamawiać po kilka kopii Windows, bo za 4 lata go nie będzie. Szybciej, szybciej, bo nie wszyscy zdążą...

Przyglądam się właśnie komentarzom do mojej przedwczorajszej notki „Też jestem geniuszem i też zbieram pieniądze… o internetowym żebractwie krótka opinia”

Z ogromnym zainteresowaniem przeczytałem notatkę o młodej Zofii, która zbiera na wymarzone studia.

Rok temu polski internet żałował końca Chip.PL (ten, o dziwo, reaktywował się w maju 2021) i strony PcLab (autorzy serwisu mieli przejść ze swoim know-how i wysoką jakością do Komputer Świata), wcześniej zobaczyliśmy zamknięcie wielu innych stron, mających niegdyś miliony odsłon.

Niedawno przeżyliśmy też jakże burzliwą zmianę szaty pewnego znanego serwisu, będącego obecnie elementem jednej wielkiej szczęśliwej medialnej rodziny. Nie wszystko tam być może działało poprawnie (zdarzały się błędy typu HTTP 500 „Internal server error”), niemniej jednak było tak dobrze, że na stronie i forum od lat urzędowało grono wiernych entuzjastów. Migracja została dokonana w normalny dzień roboczy, a po niej okazało się, że serwis, delikatnie mówiąc, mija się z oczekiwaniami użytkowników.

Apple niedawno wypuściło na rynek nowego iMaca z ekranem o wielkości 24 cali. Maszyna dostępna jest w dwóch wersjach (z procesorem M1 z siedmioma lub ośmioma rdzeniami GPU). Podobne rozwiązanie zastosowano w zeszłym roku w Macbook Air, teraz jednak firma poszła o krok dalej – w zależności od wybranej wersji udostępnia nie tylko inny zestaw portów (zupełnie jak w przypadku Macbook Pro z procesorami Intela), ale… również inny układ chłodzenia.

Dzisiaj chciałbym zrobić coś szalonego – porównam pasywnie chłodzony sprzęt uwielbianego owocowego producenta z wyrobem firmy Acer (Acer Swift 1, który ostatnio recenzowałem). Wspomnę głównie o MacBooku Air z procesorem M1, co nieco o starszych wersjach, jak również różnych innych laptopach.

Czy jabłko potrafi obronić się samo i wykaże swoją przewagę w każdej kategorii, bez całego marketingowego „hype”?

Dziś mam przyjemność przedstawić komputer Acer Swift 1 SF114-32, który pojawił się w 2018 roku, a więc jeszcze przed korona-szaleństwem. Testowana konfiguracja ma na pokładzie 4-rdzeniowy procesor Intel Pentium Silver N5000, 4 GB RAM niewiadomej produkcji, dysk SSD 256 GB od WD, obudowę koloru czarnego (wygląda jak na tej niemieckiej recenzji) i Windows 10 Home (bez S).

Czy ktoś zauważył, co tu się nie zgadza?

Załóżmy, że oprzemy się na zwykłej normalnej logice. Przez około 83 lata dużo się zmieniło na świecie, i nie mówię tylko o skonstruowaniu tranzystorów i układów scalonych. Jeżeli ktoś minimalnie orientuje w historii, to będzie wiedział, że tragicznie utracony Orzeł, o którym mowa, był prawie rówieśnikiem ORP Błyskawicy, która (o ile nie jest remontowana) stoi zacumowana jako okręt-muzeum w porcie w Gdyni. 

O ile mnie pamięć nie myli (a raczej nie myli), Windows jeszcze kilka lat temu miał opory przed zakładaniem / zmianą / usuwaniem partycji na pamięciach flash typu karty pamięci i pendrive.

"Użytkownicy mieli przez kilka miesięcy problem w Linuxie z kartami NVidii i określonymi wersjami sterownika. Zawinił kowal, powiesili cygana" - tak mniej więcej można podsumować to, co ostatnio zaserwował nam na tym portalu jeden z kolegów.

Pomyślałem, że napiszę kilka słów na temat sterowników w najlepszym z najlepszych systemie świata.

Kolejna wersja... i doczekałem się DNS przez HTTPS w trybie Secure Folder na Samsungu S9.

Nie jest to może zbyt ważna zmiana dotycząca bezpieczeństwa (więcej), ale cieszy. Z innych ciekawych funkcji jest oczywiście "degoogling" i ukrywanie User Agent:

Niedługo dwadzieścia lat stuknie, odtąd wprowadzono system plików NTFS w wersji 3.1 (zwanej czasem 5.1).

1. nie kupować "chińczyków"

2. nie kupować Intela

3. nie kupować tanich marek

4. nie płacić podatku od Microsoft

5. wincyj rdzenióf

Dzisiaj opowiem o urządzeniu, które łamie wszystkie te zasady. I to łamie bezczelnie, to bo jak wiemy ze starej szkoły, wszystko, co dobre, jest tylko z Tajwanu albo Japonii (napisze ktoś w komentarzach, do jakich filmów piję?)