Radości, szczęście, westchnienia,
zabawność, mądrość, pragnienia,
oparcie, gwałtowność, konkrety,
pieprzyk, tajemnica, bzdety,

co obudzisz, to to dostaniesz,
masz ikrę, to granicę złamiesz,

a jeśli tylko narzekasz,
co się gapisz ? wciąż zarzekasz,
że ktoś patrzy "nie domyślisz",
o kredycie tylko myślisz,

na kilometr będę stąd stał,
w nosie to i tamto miał,

a jak będziesz tak kobieca,
zadzwonisz, dodasz do pieca,
to życie inne się stanie,
w pamięci coś zostanie,

Potraktowany trochę jak idiota
usłyszał, że myśl jego jakby złota,
po pół roku to się nagle stało,
kto ma ikrę nam dobitnie wskazało,

przy sprawie tej wyszło trochę rzeczy
i niech nikt już nie mydli i przeczy,
że liczą się tylko piękne ideały,
bo przykład dziwotek pełen cały,

po tej życia przepięknej sytuacji
może długo nie być już relacji,
ale na litość pamiętajcie mili,
że na głupoty nie warto tracić chwili,

Konwenanse i pragnienia,
klatki i magia istnienia,
dwa światy dane na raty,
niezwykłe tak dylematy,

życie to ich smakowanie,
wybory, czegoś rzucanie,
stąd też dziwne zachowania,
myśli, na jawie doznania,

niektórzy czują już blusa,
niektórych on nie porusa,
ale stąd w pełni żyjemy,
ludźmi z dumą się zwiemy,

niektórzy stąd siłę mają,
innych w przód poruszają,
ważne, aby tu nie przesadzić,
nie warto magii tej zabić...

Widziałem serduszko Twoje
i niezwykłości podwoje,
próbę kontaktu codzienną
i iskrę zadziorną płomienną,

bo Ty niczym paw przepiękny,
kwiat doskonały niezmienny,
niczym najlepsza muzyka,
a widok Twój wciąż przenika,

mam jedną wielką nadzieję,
że szczęścia pełnia istnieje,
i że masz kogoś takiego,
kto nie zrani ducha Twego,

przez Ciebie jam inną osobą,
i lubię mówić z Tobą,
dziękuję i wciąż przepraszam....

Klajna gatki tak różowe,
koszulki wciąż piękne nowe,
handel samochodzikami,
swatka, co chodzi za nami,

na dłoni duży zegarek,
na fejsie tłok sekretarek,
luz, blus, gorąca muzyka,
doskonałość, co nas tyka ;)

a gdy wbijają mu szpilki,
to nie są ludzie, a wilki,
bo to towarzystwa dusza,
co go nic i nikt nie rusza,

zawsze też wszystkim pomoże,
o każdej możliwej porze,
o kim mówię dojdźcie sami,
Panie, my zawsze z wami,

Czas odejść stąd na długą chwilę,
przekroczyć wreszcie ósmą milę,
gdy wsparcie poczuję wszędzie,
może nowe coś przybędzie,

gdyby kto chciał więcej wiedzieć,
musi znać, gdzie będę siedzieć,
za uwag(i) całość dziękuję,
cierpliwości gratuluję :)

co złego to nie ja :)
pa pa :)

Jedyne co mam to złudzenie,
i w emocji moc i gapienie,
i osłupienie czasem na akcje,
i wymówkę na te sytuacje,

i minę i ciągnące sprawy,
i chcicę na różne zabawy,
i skaz urody wstręt smakowania,
i smutku z pracą mieszania,

i skupienie i dziur łatanie,
i moc i rymów pokalanie,
i ucieczkę w inne wszechświaty,
i biedy rys czasem bogaty,

i kpinę wielką i siedzenie,
i bumelowania niesienie,
i nieufność ludzia innego,
i uprzedzenie do mnie dużego,

i jak żyć ?

Coś długo było,
coś się skończyło,
coś tu przybędzie,
coś inne będzie,

życie to zmiany,
burzone plany,
los tak nieznany,
wciąż odkrywany,

co noc oddaje,
co dzień wydaje,
co wciąż spotyka,
co tak dotyka,

kochaj....

Energia, radość, marzenie,
potrzeby, usta, westchnienie,
suknia, obcas, torebka,
kolor, szminka, cholewka,
szpileczki, spódniczka, chęć,
rumieniec, nogi, zdań pięć,

kształty, rowek, przekorność,
pazurki, oczka, zadziorność,
wzniosłość, miny, korale,
szmaragd, diamenty, opale,
rajstopy, świeżość, chcica,
cierpienie, spryt, magia...

Szukać odpowiedzi,
z dozą świadomości,
jak dużo gawiedzi,
żyć w samodzielności,

równość wywyższając,
ideały każdej też osoby,
za wzór tak stawiając,
by nie było żałoby,

działać ekologicznie,
z każdą normą młodą,
wciąż tak ekonomicznie,
łączyć z natury urodą,

czyny swe włączając,
z szacowaniem skutków,
postęp wprowadzając,
z korzyścią dla ludków,

a Ty którą drogę wolisz ?

W marcu jak w garncu niestety,
życie wywija różne balety,

dużo gadania i spoglądania,
ciągle podchody, ciche knowania,
wycofywanie się i fochanie,
czasem udane misterne działanie,

chęci przykryte odmiennym stanem,
mowa, jakby się było baranem,

i tak się wszystko powoli kręci,
i los też drwi wciąż, miesza i nęci,
a wystarczyłyby ze dwa słowa,
by skończyła się każda rozmowa,

i zaczęło coś nowego i odmiennego...

Jedyne co mam to marzenie
i upadki, wzloty, szczęścia tchnienie
i emocje, instynktu działanie
i ryzyka kalkulowanie

i rozkoszne czasem zmęczenia
i chwile dłuższego wytchnienia
i humorek co często gości
i łatanie rzeczywistości

i niezależności cenienie
i podświadomości walczenie
i muskułów pokazywanie
i słabostek przezwyciężanie

i wybaczenie za złe rzeczy
i coś czemu wielu nie przeczy
i czasami też skrupulatność
i do spożycia wciąż przydatność

i jak żyć ?

Gdy jest pierwsze i drugie lewo
i wszędzie stoi ściana i drzewo,
drogę bezczelnie tak osłaniając,
na ludzi tak często wpadając,

pistolety też źle oznaczone
i wciąż leją paliwo chrzczone,
po którym nie daje się jechać,
naprawdę nie ma co się uśmiechać,

w pracy szef gada niestety,
chce raporty lub inne bzdety,
liczby wredne ciała też dają,
wszyscy zaś wciąż na nas nadają,

i coś tam ględzą o technice,
lepiej pokazać uśmiech i lice,
przecież nic się jeszcze nie pali,
moda sama zaś nie nachwali,

Jedyne co mam to marzenie,
i przykazań moc i spojrzenie,
i reakcje gotowe na akcje,
i postawę na te sytuacje,

i wiedzę i pomyślne sprawy,
i zdanie jakie są zabawy,
i rozkosz piękna smakowania,
i śmiechu z leniem mieszania,

i podzielność i planowanie,
i słabość i rymów składanie,
i fantastyczne wręcz wrzechświaty,
i minimalizm przebogaty,

i żarty drobne i leżenie,
i kaganka ciągłe niesienie,
i wiarę w człeka innego,
i wdzięczność za mnie drobnego,

i jak żyć ?

Kolejne Igrzyska Śmierci są rozpoczęte,
karty rozdane, zaś srebrniki już wzięte,
rozrywka zaś przez to tylko lepsza będzie,
że trybutów na ochotnika więcej wszędzie,

bratnia pomoc również została uchwalona,
na bank potrzebującym będzie udzielona,
wierzmy tym co prowadzą do wolności cudu,
nikt na pewno nie skrzywdzi żadnego ludu,

wszyscyśmy tak tolerancyjną rodziną,
na pewno potrzeby nikogo nie zginą,
krzewmy zasady postępowego świata,
niechaj utrwalone będą na długie lata,

Serial o Anny talencie niebanalnym,
dziś piękny film o państwie totalitarnym,
gdzie dzieci łamią zepsute serca twarde,
kochają, wspierają, nie są za grosz harde,

jeśli taka jest misja, to ja jestem za,
dobrze, że nie wyszła komercji cenzura,
oby dawało to niektórym do myślenia,
by zaczęli w końcu bronić istnienia,

szczególnie że teraz niepewny czas gości
i mogą cierpieć tu i tam ludzie prości,
ale nie należy się też na zapas smucić,
bo wszystko ku dobremu może się zwrócić....